svöl greiðsla og svipur maður

aftur hildur sara og ég, hjá ömmu og afa

það er nú alltaf dálítið gaman að skoða gamla myndir. ég er alveg til í svona líf aftur, bara dunda mér í mömmó (sem ég hætti ekkert í fyrr en svona 12 ára), leika útí með þuru þar sem ég tróð mér í kerru og hún keyrði mig um hverfið og ég þóttist vera baby. fara á snjóþotu á miklatúni, vera hrædd við blindrafélagshúsið og náttúrulega eigilega ekki lifandi ég var svo hrædd við unglinga sem voru að reykja. það var það allra versta. þetta var í lagi sko.

góð vika framundan held ég. engin eðlisfræði þar sem meistarinn er í london að dunda sér, myndband í vist-og umhverfisfræði, leiklistaræfingar, djassballett og hver veit nema ég grafi upp gulla og skelli mér í mömmó.

held ég fari bara að sofa, góða nótt

-arnrúntryggvadóttir